"มีนา เลโซ่ ไม่ใช่ โมนาลิซ่า" ภาพเขียนที่บรรยายจากความรู้สึกต่อหญิงสาวที่ชื่อ "มีนา" ของนายเฉลิมศักดิ์ ธรรมเรืองฤทธิ์ (ครูแดง บ้านศิลป์ไทย) เมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษาอยู่ที่วิทยาลัยครูอุดรธานี จากวันนั้น ถึงวันนี้ยาวนานถึง 38 ปี ที่ภาพเขียน"มีนา เลโซ่ ไม่ใช่ โมนาลิซ่า" ได้หายไป ในวันที่ร่องรอยความทรงจำในอดีตที่ผ่านเลยไปแล้วจนลืมเลือน จู่ๆ ก็ย้อนกลับคืนสู่เจ้าของภาพอีกครั้ง
ครูแดง บ้านศิลป์ไทย เปิดเผยว่า "มีนา เลโซ่ ไม่ใช่ โมนาลิซ่า" เป็นภาพเขียนสีน้ำมันชิ้นแรกที่เขียนในชั่วโมงเรียน ขณะเป็นนักศึกษาเอกศิลปศึกษา วิทยาลัยครูอุดรธานี ราวปี 2525 ซึ่งคนที่อยู่ในภาพเขียนเป็นเพื่อนที่เรียนเรียนอยู่ด้วยกันชื่อว่า "มีนา" จึงตั้งชื่อภาพว่า "มีนา เลโซ่ ไม่ใช่ โมนาลิซ่า" หลังเขียนเสร็จได้ร่วมแสดงนิทรรศการ "ศิลปะสัญจร" ที่วิทยาลัยครูอุดรธานี หลังจากนั้นได้ส่งเข้าประกวดที่กรุงเทพฯ และภาพได้หายไปกว่า 30 ปี กระทั่งเมื่อตันเดือนพฤศจิกายน 2563 ที่ผ่านมา ได้รับการติดต่อจากคุณฐิติกร พฤฒิศวลิกร อยู่ที่กรุงเทพฯ และได้ส่งภาพกลับคืนมาให้ ซึ่งเป็นช่วงที่แสดงนิทรรศการ "ศิลปะกลางทุ่งนา" พอดี จึงได้นำภาพมาติดตั้งร่วมแสดง
ด้านนายฐิติกร พฤฒิศวลิกร ผู้ที่เก็บภาพไว้และส่งคืน กล่าวว่า ภาพนี้ผมได้มาโดยบังเอิญ เมื่อผมดูข้างหลังภาพมีชื่อ-สกุลเจ้าของภาพ และมีคำบรรยายภาพ ผมอ่านด้านหลังแล้วว่ามันเป็นอะไรที่คู่ควรกับอาจารย์จริงๆ ครับ ภาพนี้ถ้าอยู่กับผมก็เป็นเพียงแค่รูปที่อยู่บนฝาผนัง แต่ถ้าได้กลับไปอยู่บนคัทเอาท์ที่บ้านอาจารย์ มันจะให้ความรู้กับคนอื่นๆ ได้อีกมากมายครับ ผมจึงติดต่อเจ้าของและส่งภาพคืนครับ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น